Çocuksuz Yetişkinler? I Önce Can Sonra Canan 271.Bölüm

Batı da olduğu gibi kimsesiz çocuk sahiplenmek yolu ile çocuğunun olmasının toplumsal sonucunu fa bir gün konuşursanız sevinirim. Avrupa da yaşıyorum 1 yıl oldu. Ama toplum patolojisini henüz tam bilmiyorum.

Birkaç aşırı cazip yanı var ebeveyn olmanın; çocuklu olmanın getirdiği toplumda daha çabuk kabullenilme, dünyada nazının geçeceği birilerinin olması, yapsaydım nasıl olurdu merakından kurtulma, herkesin yücelttiği, “yaşam sebebim, uğruna canımı veririm” duygusunu tatma gibi🤗

Populasyonlarda zor sartlarda dogum kontrolu de tabiatta mevcut

Kimse doğurmasın, soyumuz kurusun, memleket sığınmacı dolu ya zaten, onlara devredelim, dükkanı kapatalım gitsin. İnsanlar ne kadar liberalleşmiş, bireycilik almış yürümüş. Kant'ın etik anlayışı şöyledir: "Öyle davran ki, senin irâdenin maximi her zaman aynı zamanda genel bir kanunun ilkesi olarak geçebilsin”. Herkes sizin gibi davransa Türk Milleti yok olur. Ama ne olacak tabii, siz mutlu olun, gerisi önemli değil 😅

Video için çok teşekkürler. Hem videoda duymadım hem de yorumlarda Ctrl+f ile arattım ama denk gelemedim. Belki de ben göremedim, yazan oldu ise kusuruma bakmasın. Ama naçizane bir öneri olarak Amy Blackstone-Gönüllü Çocuksuzluk kitabını öneri olarak bırakayım. Teşekkürler…

kusura bakmayın ama sizin eşiniz bile zaman zaman çocuk yapmaktan pişman olduğu anlar yaşamıştır, belki sadece bunu size söylememiştir (hatta kendine). erkek olarak oraya oturup gerine gerine iyi ki 3 çocuğum var diye konuşmak kolay...

Buradaki yazılanlara aldırmayın insanın dünyadaki en büyük amacı kendini geleceğe aktarmaktır bu da çoçukla olur yerini hiç bir şey tutamaz ❤

Neden geri kalmiş ülkeler kalabalık ve Çağdaş ülkeler daha tenha. Geri kalmiş ülkelerde din ve siyasiler nüfus ister çünkü onlara uğrana savaşacak asker lazim hizmetkar lazim

Bu adamları çok seviyorum.

Çocuk sahibi olmak isteyip biyolojik sebeplerden olamayan biri olarak söylüyorum. Hayat ya da evlilik çocuk üzerine kurulmaz. Çocuksuz da aile olunur. Hiçbir kadın /erkek çocuk sahibi olmak için yıllar süren hormon tedavilerine maruz kalmamalı. Hayat kısa ve gelip geçiyor. İnsanları rahat bırakın

Üreme konusuna yaşam süresinin uzaması olarak da bakılabilir. Fareler kısa yaşamlarında olabildiğince üremeye çalışırlarki nesli devam edebilsin. Öte yandan yaşam süresi fazla olan filler vs gibi hayvanlar ise tam tersi az ürerler. İnsan türü de artık daha uzun yaşadığı içim yaşamını planlamaya ve daha fazla keyif almaya mesai harcarken bu süreç içerisinde fazlasıyla enerji harcamak zorunda kalacakları çocuk sahibi olmayı pek istemezler. Ekonomik durumu kötü olan insanlar bile artık eskisi kadar çocuk doğurmuyorlar onu da hesap etmek lazım.

86 doğumluyum şuan Uppsala da yaşıyorum doğma büyüme eyüplüyüm yanlızım sevdiğim dostlarım var 20 senelik evlilik hiç olmadı bir ilişki yönetilebilecek kadar değil benim için.

Aile kurmak olayını çocuk yapmaya indirgeyen bir zihinden ne öğrenebilirim ki ?

Ben ise çevrem tarafından evlenmediğim ve çocuk yapmadığım için manipülasyona ve mobbinge uğruyorum maalesef

Kötü bir çocukluk, ergenlik ve hatta yetişkinlik yaşadım. Ailemin bana yaşattıklarını ben çocuğuma yaşatmak istemiyorum. Önümde hep kötü örnekler var. Çocuğumu seviyorum bu yüzden iyi ki yoksun yavrum❤️

Kapitalist düzende, şehir yaşamında çocuk yapmak aslında doğru değilmiş hamileyken anladım. Çalışıyoruz ki kendimize konfor alani sağlayalim. Çalışıyoruz evimizi baskasi temizliyo, yemeğimizi baskasi pişiriyo, günlük ihtiyacımız olan bi çok seyi parayla satın alıyoruz. Çalışıyoruz Çalışıyoruz kazaniyoruz ki bunlari ödeyebilelim. Ama hamileyken farkettim ki bir de kendi çocuğumuzu bi baskasi yetiştiriyor. Bu beni cok derinden sarstı ve tüm yaşamımı değiştirdim.
Sağlıklı toplumlar için çocukları ebeveynleri yetistirmeli. Hatta daha keskin söylemek istiyorum, güzel bir is yeri olan bir kadın olarak söylüyorum, anneler çalışmamalı! Ancak günümüzde geldiğimiz nokta çalışmayan anneler bile tüm gün çocuklarina bakamıyor ve krese vs cok erken dönemde, is gibi sabah erkenden başlıyor. Sonuç çocuğumuzu kendim yetistirmek icin kendimiz paraliyoruz ama 1.5 yaşındaki kızımla cok mutluyuz.

43 yaşındayım, 2 evladım var. Gençtim,okudum, meslek sahibi oldum, aşık oldum evlendim, çocuk yaptım. Hayat bu, diye öğretilmişti bize. Sonunda "Eeeee?" diye sordum kendime. Sonra ne olacak? Yine de çocuklarıma sahip olmaktan mutluluk duyuyorum. İyi ki yapmışım. Yapmak istemeyenlere de saygı duyuyorum

Yapmadım gayette iyi hissediyorum

Yorumlarda 50yaşımdayım hiç çocuk yapmadım böyle mutluyum vs diyenleri görüyorum. Ama sahip oldukları şeyin aslında mutluluk değil sukunet ve huzur olduğunu düşünüyorum. Yaklaşık 10yıldır evliyim ve iki yıldır anneyim. 7sene çocuk sahibi olmak istemedim ve öyle çok mutlu olduğumu düşünüyordum ama sadece sakin ve durgun bi hayatımız varmış. Demek istediğim çocuğunz olmadan bi çocuğa sahip olmanın mıtluluğunu anlayamıyorsunuz gerçekten. Çocuk sahibi olmak gerçekten çok yorucu yıpratıcı huzursuz edici ama bi okadar da gerçekten mutluluk veren bişey. O zamana kadar sahip olduğunuz herşey ama herşey evladınızn sevgisi yanında solda sıfır kalıyor. Sizin sukunet ve huzurunuz bile...

İnsan çocuk sahibi olmaya karar vermez, çocuk sahibi olmamaya karar verir. Birincisi akış ikincisi akıl meselesidir diye düşünüyorum. Tüm parlaklığına ve al benisinin yanında akıl maalesef sıkça akışı bozar. Evren ise boşluk sevmez. İlkellik-akıl dengesini pozitif tarafta kaybeden çocuk sahibi olmazken negatif tarafta kaybedenler bolca çocuk sahibi olur. Pozitif tarafta kaybedenler bu durumda iyice çocuk sahibi olmamaya karar verir ki berbat bir momentum oluşur :) Sizi dinlemek çok keyifli bir dert...

Çocuk isteği, insanın kendi acizliğinden, mutlak yalnızlıktan kaçma çabasıdır özünde. Herkes bilir ancak kabul etmek istemez, ittirilerek yaratılmış sosyal kutsallık bozulur aksi halde. Insan, o değersizlikle başedemez. Ama mutlak yalnızlıkla baş edebiliyorlar diye de insanları çocuksuz yetişkinler olarak sınıflandırmanın ya da altında illa ki travmatik bir çocukluk aramanın alemi yok. Iki çocuksuz insan konuşuyor olsaydı keşke bunu.

ay harika bi ifade ‘devredilmiş kölelik’

allah’ım başta kendim dahil olmak üzere isteyen ama böyle endişeler dolayısıyla evlilikten kaçan korkan istemeyen herkese göz aydınlığı olacak eş ve çocuklar nasip etsin 🤲

Ulan çocuk yapip da mutlu olan bir kisi yazmamis hahaha

ikimizin de ilk lisansı ortak; biyoloji. Yani aslında biyolojik saatin yalan olduğunu benim kadar siz de çok iyi biliyorsunuz. Kadınlar biyolojik saatin uydurma olduğunu öğrenseler soy kesilir, sistem çöker. Sırf yaş ilerliyor diye sisteme bu kadar yakın durmayın. :)

Çocuk sevgisi tatmadan bu dünya dan gitmek bence insanın kendine yaptığı en acınası bir durum... Eş, anne,baba,kardeş sevilerinin üstünde bir sevgi yaşamak istemez misin? Kendinle konuşuyorsun Allah ı bundan daha çok sevmem gerek diyorsun işte imanın nasıl güçlü olmasın??

Evet çocuk büyütmek gerçekten çok zor herkes yapmamalı. Çocukları severim oğlumuda gerçekten isteyerek dünyaya getirdim ne onu taşımaktan ne geceler boyu uykusz kalmaktan hiç pişman olmadım. Hayata karşı bakış açım değişti. Kokusu dünyanın en güzel kokusu muhtemelen bmm kokumda ona öyle geliyor cünkü sarıldığımızda başını koynuma sokup derin derin kokluyor beni çocukluğuma götürüyor beni annemin ve babamın kokusunn bna ne kadsr iyi geldigini hatırliyorum. Ona büyürkn eşlik etmek çok güzel. Bir başkası kaka yaptı diye huzur duyarmı insan duyuyormuş meğer. İyıkı dogurmsm. Karnmda ilk tekmesi dün gbi aklımda doğurmadan önce tekmelemelerini özleyeceğim demistm. dogurdugum gun o tekmeleri avucumda hisettim git gide daha büyüdü emekledi, koştu. Ondan gözlerimi alamıyorum. Dünyanın 7 harikasını görsem nolur ki sanki cenneti görmüs gbiyim iyiki var iyiki doğurdum asla pişman olmadım asla bna bir borcu oldugunu dusunmedim ben istedim seve seve büyütüyorum ve asla yaşlılığımda bana bakar diye düşünmedim

2 çocuklu bir anneyim, öncelikle böyle bir konuyu erkeklerden dinlemek ilginç geldiği için videoyu izlemek istedim zira erkekler çocuk bakımında çok sınırlı görev alıyorlar, hele anne çalışmıyor ve tüm gün evdeyse. (kızlarını bayinyo yaptıran, tuvalete götğren, gezdiren vs bir eşim olmasına rağmen gene de büyük bir yükün üstümde olduğunu ve etrafımdaki bir çok annenin de böyle olduğunu gözlemliyorum.)

Yaşlanınca bana baksınlar diye bir düşüncem hiç yok, olmadı. Çünkü bu şekilde şahsi bir menfaatle dünyaya bir çocuk getirmek çok bencilce geliyor bana. Düşünüyorum da neden çocuk sahibi oldum? Birincisi bu ne kadar birileri kabul etmese de nasip işidir, ben istedim oldu veya ben istemedim olmadı diye düşünmüyorjm. İkincisi, insanın bir evladının olması o kadar büyük bir sevgi alanı ki yorsa da kızsan da için onun sevgisiyle dopdolu oluyor ve sen onu bu kadar severken belki de o seni senin sevdiğinden de çok ve saf bir şekilde seviyor. Onlara bakarken o kadar şükrediyorum ki nasıl bu kadar güzel iki insanın annesiyim diye bazen şaşırıyorum.

Maddi problemlerin çocuk yapmamak için KOCAMAN bir yalan olduğunu düşünüyorum. O kadar büyük yokluklarla büyüdük ki, buna rağmen şu an kardeşlerim de ben de hepimiz üniversite okuduk, şimdi kimimiz devlette kimimiz özelde yaşamımızı sürdürebiliyoruz. Biz bunca zorluğa buraya kadar geldiysek elbet bizim çocuklarımız da bir yolunu bulup başa çıkacaktır. Hayat hiç bir zaman toz pembe değil, çocuk büyütmek çok çok meşakkatli ve fedakarlık isteyen bir şey. Bunu göze alamayanları anlayabiliyorum, ama ülkemin ekonomik durumu kötü vs gibi bahaneleri pek de samimi bulmuyorum cağnım ülkem ne zaman çok güzel bir ekonomik seviyeye geldi ki. Sinan Bey'in Mustafa Bey'e dediği bir konuya da katılıyorum gerçekten kültürlü aklı başında insanların çocuk yapması gerektiğine inanıyorum. Ancak bu şekilde toplumsal ilerleme olabileceği kanaatindeyim

Yorumlar ahiret inancı olmayan sadece dünyalık fayda düşünenlerle dolu diye düşünmeye başladım. Herkes çok bencil

Bu dünyaya çocuk getiremem. Zaten yabani insanlar benim yerime de doğuruyor. Bir de bu insanların çoğunlukta olduğu bir dünyaya bırakamam minnosumu. Dogurmasi gerekenler cogalmaz, azalması gerekenler lavralar.

Ben 18-22 yaş arası anne olmayı aşırı istedim.22-28 yaş arası hiç istemedim. 28 de tekrar bir istek oldu ama o 18-22 arasındaki heves yok

Soyumuz sopumuz kuruyabilir bir sakıncası yok

Çok sınırlı bir bakış açısı olmuş. Bir kere çocuk yapmanın şu anki hali genel geçer olarak insan kültüründe olan bir şey değil. Çok büyük oranda insanlığın o an sahip olduğu üretim ilişkileriyle belirlenen bir şey. Belki de çocuk "sahibi" olmak kapitalizmle eşlenik bile diyebiliriz. Tamam en eski toplumlarda bile çekirdek aile veya monogami gibi şeyler görünüyordu ama bir o kadar da farklı çocuk üretim ve yetiştirme şekilleri vardı, komünal yaşam vb.

Neyse işin günümüzdeki boyutuna gelelim: sonuçta bugünde yaşıyoruz ve etik olan nedir sorusunu da cevaplamak lazım. Bu açıdan bakınca çocuk yapmamanın "insanlığın sonunu getirecek şey" olmadığı aşikar. Zira tabi ki de insanlığın sonu geliyor olsa çocuk yapmamayı tercih etmiş milyonlar çocuk yapmaya karar verir ve tartışma kapanır.

Sinan hoca kendi bireysel deneyimlerini biraz fazla ön planda tutarak bize geniş bir çerçevede düşünmekten alıkoymuş.

özetle konu o kadar basit değil. ilgilenenlere önerim nurturing through time gibi google aramaları yapmaları, Wikipedia'daki Parenting, Shared Parenting ve Childnessness konularına bakmaları. (Tarayıcınızdan çeviri de yapabilirsiniz)

10 yıl boyunca çocuk sahibi olmak için çabaladık eşimle. Tedavi süreçlerinde çok yıprandım. Ve evlat edinmeye karar verdik. Anne olduktan sonra çocuksuz geçen 11 yılım boyunca ensemizde boza pişirenin kendi biyolojik ihtiyacımız değil toplum baskısı olduğunu anladım. Demem o ki çocuk sahibi olmak sadece biyolojik süreçlerle açıklanabilecek bir durum değil. Biyolojik bir çocuğum olması için şimdi hiçbir arzum, ihtiyacım, hevesim yok. Biricik yavrumla son derece mutluyum ve onun tek çocuk olarak büyüyecek olması da bana dert olmuyor. Bu tür tartışmalarda evlat edinme ve koruyucu aile olma seçenekleri gibi seçeneklerin varlığı her seferinde hatırlatılmalı diye düşünüyorum.

Türkiye'de aile bağlarının zayıflaması, eşlerin birbirine bakışlarının çirkinleşmesi de çocuk yapmaya engel bir durum. Eskiden 7 - 8 tane çocuk yapıp, vücudu şekilden şekile giren bir kadını terk etmeyi aklından bile geçirmeyen erkeklerin yerini; karısının fiziği bozuldu diye macera arayan ve o kadını çocuklarla zor bir mücadelenin içine atan tipler aldı.....

Otuza geldim hala çocuk düşünmüyorum. Evet kararımın büyük kısmı ülkemizin yapısı, durumuyla da ilgili fakat o çocuğun sorumluluğunu maddi manevi alamayacağımı düşünüyorsam bir çocuk dünyaya getirip neden hayatını karartayım? Keşke herkes bu konuda gerçekten bilinçli olsa.

Ben bir anneyim , evet herkes ebeveyn olmamalı, ama ebeyvenliği bilinçli tercih eden, imkanları yaşadığı dünyaya yetecek maddi güce sahip olan , dünyaya getirdiği yavruyu koşulsuz sevebilecek insanların ebeveyn olmasını isterim… lütfen bilinçli insanlar ebeveyn olsun , ben çocuğumu sevgiyle büyütüp gözlerinin içine bakıp iyi bir insan yetiştirmeye çalışıyorum , işte tam da bu yüzden bilinçli olan insanların evlat sahibi olması beni çok çok ilgilendiriyor … hocam iyi ki böyle bir program yapmışsınız , ben de buraya yorum yazabiliyor, açık görüşlü düşünebilen insanların yorumunu okuyabiliyorum 🙏

Mustafa abi çok iyi adam

3 kızı olanda 5 çocuğu olanda mağdur insanlar çok kötüleşiyor bencillesiyor eve gidemediği için bütün gün cami önlerinde zaman geçiriyor yaşlılar yazık

Cocuk yetistiren insan ornekleri Turkiyede cok korkunc yanlislarla ve bilincsizce oldugu icin, bilincli ve gercekten iyi cocuklar yetistirecek insanların onunde iyi bir ornek olmadigi icin bu hükme varip yapmiyorlar. Yetistirecegim cocuk bu sekilde yetisen yine psikolojik, entellektuel ve egitim acidindan eksik, yarali ve travmali oldugu icin ben böyle bir topluma cocuk vermek istemiyorum.

Ulkeler icin cocuklar fabrikada calisip vergi verecek yeni kolelerdir. Bu yuzden erdogan bu durumu vahim olarak niteliyor cunku kendi sarayina calisip vergi verecek koleler azaliyor. Zenginlerin rahati, fakirlerin cok fazla olmasiyla orantilidir bu yuzden daha cok uremeyi isterler. Farkettiyseniz zengin aileler 1 cocuk yapar onuda piano dil kurslarinda buyutur fakirler asgari ucretle 10 cocuk yapar ve bok gibi bir ortamda o cocugu kismen oldurur. BUNADA BABALİK ANALİK HAKKİ DER.

Burada bir kadın konukta olsaydı keşke doğuran birey olarak.Bir çocuğum var dünyanın en güzel sevgisini ben çocuğumda yaşadım hani sevgisi içime sığmıyor yorucu zor uykusuz sorumluluk gerekiyor hastalanıyor sen ondan çok acı çekiyorsun dünya üzerinde hiç bir varlığın ya da olgunun bu duyguyu bana verebileceğini düşünmüyorum okul çıkışı gelip boynuma sarılıp öptüğünde o öpücük dünyalar veriyor.Süreçten zevk almak lazım bir dağcının dağa tırmanıp yorulup zirveye çıkıp çıktığı yere bakması gibi.Keşke 2_3 çocuğum olabilse ama şu anli ki ekenomi buna müsade etmiyor zira çalışan anne olmak vicdan azabı gibi 2. ye aynı maddi manevi imkanları sağlayamama korkusu daha baskın.Her şeyi tam yapma isteği insanı alıkoyuyor.Aslımda doğru diyorsunuz bilinçli üremeli ama bilincinden üreyemiyor oda.çalışan anne ye versinler 3 sene ücretli izin o zaman doğum oranı artışını hep beraber görelim

Sinan hocam bir baba olarak babaligin guzel noktalarina deginmis ayni zamanda ebeveynligin,fakat insan kendinin de ebeveyni ya da cocugu olabilir dusuncesindeyim 30 yaşındayım calisiyorum isim çocuklar ile ozel gereksinimli cocuklarin terapi sureclerini yonetiyorum ve hepsini cok seviyorum ama ilk genclik caglarimda da simdi de ebeveyn olmak gibi bir icgudum olmadi cocuklarin terapisti ablasi olmayi cok seviyorum onlara ve ailelerine iyi gelmeyi cok seviyorum ama ben sadece ben olarak varolmayi da seviyorum benliğimi baska bir insana adamadan da mutluyum ve kisisel tercihim bu yonde bu sebeple birçok ikili iliskimde karsi taraf beni anlamadi ve ebeveyn olmak istemememi yanlis karsiladi fakat ben cocuklara duydugum sevgiyi her gun onlara elimden gelen en iyi sekilde yardimci olarak kendimi gelistirerek doğru terapi müdahalesi sunarak verdigimi düşünüyorum,zaten toplumdaki gorevimi yapmis oluyorum kendime kalan zamanda ise ben olarak var olmayi seviyorum bence toplum baskisi olmasa daha mutlu ailelerin daha mutlu yetisen cocuklari olabilir ebeveyn olmak da olmamak da bir ustunluk gostergesi olmamali bu saçımın sari olmasini istemiyorum kahverengi sac bana daha uygun demek gibi basit bir karar bence umarim her cocuk saglikli bir ailenin saglikli ve mutlu evladi olarak yetişir ❤

Ben 27 yaşında biri olarak asla çocuk istemiyorum çünkü ülkem bana hala düzgün bir iş sağlamıyor. Ekonomi berbat çalışsak bize zor yetiyor. Ayrıca bu durum sebebiyle kendimi gerçekleştirmem giderek zorlaşıyor. Bir de bebek yapıp delirmek istemiyorum gereksiz bir emek. Kısaca insanlara önce uygun ortam sağlansın. İsteyen çoğu insan da yine ekonomik kaygılarla bebek yapmayı erteleyebiliyorlar.

Budunada yerjei kafaya dakmam cingeneler cocuk yamasln 1 eterli 2 3 ucuncu inzana haram fazla ideyil

Bir erkek annesi olarak , evet evlat sahibi olmak muhteşem , ruhsal olgunluğun için, hayatı tam manasıyla anlaman için gerçekten önemli ancak çok zorrr, zor olan gece uykusuz kalmak değil, ona bakım yapmak değilmiş ,,, asıl zor olan büyüyünce imiş, zor olan sosyalleşince imiş, zor olan ergenlikmiş, amaaa çokkkk da başka bee,yalnız büyüten bir anne de olsan iyi ki anneyim ..

Cocuk yaptigi icin de cok pisman olanlar var. Onlara hic deginmediniz :)

20 yıllık evli, iki çocuklu bir babayım. Çevremde gözlemlerim şu: Kadın ya da erkeğin negatif özelliklerinden dolayı hiç çocuk yapmaması gerekenlerin bir bakıyorsun 3-4 çocuğu var ve çocukların sorumluluğunu kaldıramadıkları için çiftler boşanma aşamasına geliyor ya da boşanıyorlar. Tam tersi 3-4 çocuğun sorumluluğunu alabilecek insanlar ya bir çocuk yapıyor ya da hiç yapmıyor. Her kadın çocuk yapmamalı, her erkek çocuk yapmamalı. Her kadın evlenmemeli, her erkek evlenmemeli. Kesinlikle gerek erkek gerek kadın için evlilik öncesi mutlaka Evlilik yeterlilik testi uygulanmalı. Bu kişi evliliği kaldırabilir mi. Bu kişi bir çocuğun sorumluluğunu kaldırabilir mi diye