Chór Akademicki UW - Całonocne Czuwanie S. Rachmaninowa

Piękne!

Cudownie

Wykonanie wspaniałe. Gratulacje Maestrinie Irinie. Miękkość, intonacja, wspólne frazowanie, generalnie brak manieryzmu (to częste w rosyjskich chórach) i rozumienie istoty cerkiewnej muzyki - to najistotniejsze cechy, które mnie przekonały do tego tak egzekutywnie trudnego dzieła w wykonaniu chóru UW pod wspaniałą ręką Iriny Bogdanovich. Malutkie zastrzeżenia budzi tylko wkradająca się rusyfikacja staro-cerkiewno-słowiańskiego tekstu, ale tylko w przypadku efektu "tsiokania" ("pryiditsie", svietsie tsikhyi itp.). Może większe nasycenia środka (szczególnie pełniejsze alty, bardziej organiczny chór męski iżeński, tu ktoś się wybija w sopranach 2 lub altach 1) byłyby bardzo pożadane i - to trudne - choć jeden basso profondo. Chciałoby się słyszeć taki substytut orkiestry. Ostrożniej podchodziłbym też do maniery moskiewskiego staccato (w Blazhen Muzh - Aliluia - 3. część.
Niemniej, gratuluję naprawdę pięknego koncertu, który przenosi słuchaczy, i wierzących, i niewierzących, w inny wymiar, w okolice Absolutu. A to jest istotą muzyki.

Mistyczne doświadczenie. Ciekawy jestem gdzie i kiedy w polskich cerkwiach można usłyszeć to dzieło S. Rachmaninowa w czasie nabożeństwa całonocnego czuwania?

Wow! Jakby ten chór nie był z Polski, ale z Rosji - pięknie oddaliście klimat cerkiewny. Brawo Basy! :)