Felsefede İntihar: Hayat Çabalamaya Değer mi?

Allah'ın verdiği canı sadece Allah almalıdır.

Hayat çektiğimiz acıda anlam bulmaktır

Yıldızlar sana istediğinde gülümser

doğmayı ben seçmedim babam seçti bilin bakalım kim aynı hatayı tekrarlamayacak.

Hakikati sözde değil özde aramak gerek. Hakikat sadece ne felsefe de, ne astroloji de, ne kuantum da, ne de tarihteki geçenler de… Kendini buldum sananlar kendini dünya ilimlerinde arayanlardır. Ancak kendini kendinde, bir mürşidi kamil öğrenciliğinde arayanlar, kendi hakikatini bulanlardır. Bütün bu ilimlerin hakikatini kendinde bulmak isteyenlere melamilik_ kullanıcı adlı “kendini tanı” isimli kanalı öneriyorum. Sevgi ve muhabbetle.

Emile Durkheim'in intihar düşüncesi bu olguyu daha net bir şekilde tasavvur edebilmemizi sağlayacaktır. Felsefe kendi içerisinde paradokslar yaratmakla sorunlar yaşadığı için felsefe içerisinde bunlara cevap bulmakta zorlaşıyor. Sosyologlar ise deney ve gözleme dayalı olarak bu sonuçlara ulaşıyorlar bu nedenle filozof veya düşünürlerden daha çok bilim insanlarına bakılmalı düşünürler bir yandan da kendi melankolik yapılarından dolayı taraflı yanıtlar vermekteler bence.

Özür dilerim ama 2 videonu daha izlesem kör kütük aşık olurum 😅 Tanrı kadını iyi ki yaratmış dedirtiyorsun :)

İntihar falan hikaye, hiç bir şeye çözüm değil.
Üreyip çoğalmanın acısını çekiyor insan.
Olan oldu, ölen öldü.
Vazgeçin artık üremekten,
Olan da bitsin ölen de.

Madem ölüm öldürülmüyor ve kabir kapısı kapanmıyor; elbette bu ecel cellâdının elinden ve kabir haps-i münferidinden kurtulmak çaresi varsa, insanın en büyük ve her şeyin fevkinde bir endişesi, bir meselesidir. Evet, çaresi var ve Risale-i Nur Kur’ân’ın sırrıyla o çareyi iki kere iki dört eder derecesinde kat’î ispat etmiş.

Kısacık hülâsası şudur ki:

Ölüm ya idam-ı ebedîdir, hem o insanı, hem bütün ahbabını ve akàribini asacak bir darağacıdır veyahut başka bir bâkî âleme gitmek ve iman vesikasıyla saadet sarayına girmek için bir terhis tezkeresidir. Ve kabir ise ya karanlıklı bir haps-i münferid ve dipsiz bir kuyudur veyahut bu zindan-ı dünyadan bâkî ve nurânî bir ziyafetgâh ve bağistana açılan bir kapıdır.

Nasıl öleceğine karar vermek ve zamanını belirlemek aslında bir özgürlük.Eninde sonunda ölecek olmasak böyle düşünmezdim.Ama ölüm mutlaka gelecekse şekline ve zamanına karar vermek çok mantıksız gelmiyor

Son cümle hayatımın özeti gibiydi.

Tamda şimdi buradayken bu video ile karşılaştım NEDEN..

Arama motorları, bilgi sınıflama hep vardı. Chat GPT daha insansı yanıt verdiği için başarılı oldu. Bilimsel bilginin de hayata dokunan sade versiyonları, karmaşık büyüleyici versiyonlarından daha etkili (insanların çoğu için.)

daha geçen hafta intihar girişiminde bulunmuş birisi olarak şunu söyleyebilirimki.. şekerim sorun, herşeyin insan yapılandırması olduğu bir sahteliğin içinde, insan olarak kendi yaratacağım sahteliğin cazibesi olabileceğini düşünmek nasıl bir saflıktır.. saçmanın realitesi, tüm yapılandırılmış ideaların manasından daha gerçek önümde dururken kendimi, olumlama kandırmacasına ikna etmem, heleki bunu kendimin tanrısı vs.. süslemeleriyle yüceltmem, kendi adıma komik.. varoluşçuların, herşey saçma, o zaman hadi kendi saçmamıza tapınalım zırvalıklarından medet ummam, öncelikle benliğime hakarettir.. en zeki! tür olan insanın varedebildiği tek olumlu şey olan sanatın ardına sığınmak kulağa hoş gelse de kendisinin değersizliğinin bilincindeki kişiye eser üretebileceği telkinini vermek, kim için sorusuyla muhattap olmak demektir.. değerli olanlar! için değilde kendim için sanat yapmak, kazancıyla sağlanacak hazzın peşine adanmış varoluşu benimsemek, reelde bir fark içermese de pekçokları için yaşamaya devam etme güdüsü doğurabilir ama taktir edilirki yine pekçokları bu yetiye sahip değil..

Müthiş gerçekten ❤

Anda kalmak önemli . Zamanın var olmadığına inanırsan zaman yoktur .

Ben ve Allah

İnsan kendine yabancı olarak doğduğu bu hayatta, gerçek kendini bulana ve kendini yeniden doğurana kadar hayat anlamsız ve tatminsiz gelecek. Yeniden kendini doğurma süreci başlı başına bir serüven ve sanat.

Okadar çok akıcı ve düzgün bir diksoyonla konuşuyorki ayrıca özel kelimeler flan kullanıyor bir ve konuşurken bir anda başka bir konuşmadan kendi konuşmasına bireyleri dahil ediyor bir çok insanın anlamadığına eminim ironik şekilde abşılma duygusu yerine sıkıcılık hissiyatı ortaya çıkıyor

kesinlikle yasamaya deger hic bir sey yok

Hayat acimasiz ve zor

zaten zaman çok kısa kimse dün yediğinin tadını tekrar yemeden tadamıyor sadece yemek değil duygular vs ...

Bu yoruma 3-5 gün içerisinde geri yanıt vermessem , büyük ihtimalle intihar etmişimdir.

Hayatın anlamsız oluşu, zorunlu olarak onunla irtibatlı her şeyin de anlamsız olduğu sonucuna götürür kişiyi. Çünkü her şey hayat ile kaimdir. Anlam, mânâ, mahiyet vs. bardağın içindeki su gibidir. Bardak bir şekildir, su ise anlam. Su olmadan bardak işlevsiz bir şeye dönüşür, halbuki bardak olmasa da su, hayat kaynağıdır. Bardak sadece sudan daha iyi istifade etmenize imkan sağlar. Yaşamaya devam eden herkes, o'nu bulamasa da hayatın anlamlı olduğunu bilerek yürür kendi serüveninde. Birgün karşısına çıkacağını düşünürek diri tutar kendini. O dirilik, anlamın varlığına ilişkin tabii bir şuurdur, sanal değildir. Kişinin içindeki bu gönül çerağı son nefese kadar yanar, kah incecik bir ip gibi kah harlanmış bir alev gibi.
İntihar ise hakikatten ebediyen mahrum kalmanın fiilidir. Hakikatin varlığına zâhiren ister iman ediyor görünsün, ister inkar ediyor görünsün içten içe inananlar hayatı bir şekilde sürdürmeye devam ederler.

Wideonuzu izliyorum Yorumlarınız çok mantıklı ve Tanrının İnsanlar ( Sömürgeciler) tarafından yaratıldığına İnananlardanım ancak inanmak beni de bir nesne Rahatlatıyor. Teşekkür ederim açıklamaları ıza çok aydınlatıcı.

video için teşekkür ederim

Diğer hayvanlardan farklı olarak, farkındalığı bu kadar yüksek bir beyne sahipsek eğer, diğer hayvanlardan farklı olarak bu hayatın yaşamaya değmez olacağını anlamamız gerekir.
Dünyadaki bir canlının beyninin bu kadar gelişmesi, resmen bir hata. Yaşamın, var olmanın kendisi zaten bir hastalık ama, hem varolup hem de bu kadar farkında olmak çok acı verici.
Ve eğer bir yerde zaman diye bir kavram varsa orada anlamsızlık, değmezlik ve gereksizlik vardır.

Teşekkürler.

Bir intihar mektubunda şunu okumuştum " tanrımı kollarını açarmısın, sarılacak kimsem kalmadı "...

çok denedim Ama Hiç kimse için değmez.

yaşamın anlamı ne acaba?

Hayat yaşamaya ve çabalamaya değer

Tanrının, insanların duygularını tanımlamak için oluşturulduğunu düşünüyorum.

Fazla iyimsersin. Anlamsız bir şey yaşamaya değer olamaz. Bu yaşamın anlamsızlığının farkına varıp harekete geçemeye cesareti olamayan birinin sözü olabilir ancak. Hayat bir şekilde yaşanmaya katlanılabilir o da kendini ifade edebilmenin yolunu bulmakla mümkün. Bu ,hayatta kaldığınız sürece zaman geçirmenizi sağlar. Belki de uzayda hayat bulamamızın sebebi bu olabilir. Belki de bilince erişen her canlı hayatın anlamsızlığının farkına varıp kendini yok ediyordur.

Eskiden 'hayatı yaşamak' ifadesini kullanırdık, bugün ise 'hayatı kazanmak' diyoruz. Çünkü herşeyin değerini parayla ölçtüğümüz bir dönemden geçiyoruz. Bana göre intihar eğilimlerinin ortak paydası, belirli bir idealizmi yakalamış insanların para kazanabilmek için sisteme boyun eğmek zorunda kalmasından başka bir şey değil.. Bunu reddetmek büyük bir erdem fakat bunu yaşayarak örgütlü bir toplumla reddetmek daha büyük bir erdem..

İntihar, hayatı sonlandırma isteği değil, hayatın aşamadığımız bir bölümünü sonlandırma isteğidir.

Seni dinlemek niye böylesine zevk

Insan kendisine bicilmis batarya rolune intahar etmedende meydan okuyabilir. Bunun adi OBE yada astral seyahattir.

15 dakika konuşup hiçbir şey söylememe sanatı

Müthiş. Şiiri de harika okudu👌

yorumum neden silinmiş?

Mükemmel

Çok garip hissediyorum, ilk defa böyle bir sorunla karşılaşıyorum hayatımda. Tabi önceden de vardı bu, ama uğruna pek düşünmezdim. Sadece yaşamaya devam ederdim. İnsanlar rastgele bilinçler kazanmışlar ve günümüze kadar gelen ve insanı gittikçe boğan bir sistem oluşturmuşlar. Ben de bu sistemin içerisinde sadece bir noktayım, belki o bile değilim. Yaptıklarımın, düşüncelerimin, fikirlerimin hiçbir anlamı veya karşılığı yok, sadece boşlukta diğer tüm fikirlerin olduğu gibi yankılanıp gidecekler. İnsanlar tarafından oluşturulmuş bu sisteme katlanmak zorundayım, sistemi beslemek zorundayım, fakat bunların da hiçbir anlamı yok. Merak ediyorum, hayat bu kadar ciddiye almaya değer mi? Başarılı veya başarısızlık sadece insanlar tarafından oluşturulmuş kavramlar ve her an bu kavramlarla etiketleniyoruz, üzerimizde onun korkusuda var. İnsanları ve insanların tutkularını anlayamıyorum, topluma ayak uyduramıyorum ve bunlar hakkında yapabileceğim hiçbir şey yok. Sadece kednimce isyan ederim, 1-2 gün falan evde yatarım, gitmem hiçbir yere. Peki sonra? Devam edeceğim. Hiç istemesemde, yapabileceğim hiçbir şey yok. Daha anlamlandıramadığım onlarca şey var ama bunu düşünecek zamanda yok, daha 15 yaşındayım ve yarın olan, günlerce çalışmayı ertelediğim fizik sınavı için sabaha kadar çalışmam gerekiyor. Yarın sınıfıma, katlanamadığım topluma gireceğim yine, kafayı yemek üzereyim. Düşünmek bile gözlerimin dolmasına yetiyor.

Uzun zamandır sosyal medyada izlediklerime yorum yapamıyorum, yazacaklarımın birşekilde kendimi beğenme ya da karşı tarafı yerme içerdiğini farkettim. Kelimelerin bireysel saldırı veya savunma kullanımı dışındaaa ki kullanım alanlarını keşfedebilmek için kendimi boşa aldım. Yani sanki bu kelimeler harfler falan şeylere yüklediğim anlamlar boş, tuzak gibi. Abbdugudibibabalomagaloadeo.

Bu beş para etmez hayat için değilde, inancım için mücadele etmeye değer bence.

yapmazsam bu hayatta en çok zorlananlardan biri olacağım.

gücüm yok,kuvvetim yok hep eziliyorum nefret ediyorum

Ahlak kavramının tanrıya inancına mı ihtiyacı var yoksa sadece inanca mı ?

Aslında kalmak için gerçek anlamda bir sebep yoktur, ve birgün bitene kadar akıllarda şu soru hep dönecektir, "neden" eğer hayatdaki o doldurulamaz boşluğu fark ettiysen, maalesef bundan asla kurtulamazsın

Bilinçli olarak bunu yapabilmek en büyük cesaret ve erdemdir, aslında sürünmeyi herkes seçer, cesaret bitirebilmektir

Eğer intihar eşiğindeyken canım acır mı diye düşünüyorsanız şansızsınız çünkü bu hala yaşıorsunuz demektir.